Trzeci i najmłodszy zbiornik na wodę znajdował się na wyższym tarasie w zachodniej części kompleksu, pod dzisiejszą ulicą Roubalova. Został ukończony w 1917 r. i składa się z dwóch przylegających do siebie zbiorników zbudowanych z monolitycznego betonu. Wspiera je zestaw 87 betonowych filarów. Północny zbiornik ma prawie kwadratowy plan o wymiarach 35 × 30 m, większy południowy zbiornik ma prostokątny plan o wymiarach 45 × 30 m. Pojemność obu zbiorników wynosi 15 milionów litrów. Oba zbiorniki połączone są dużą komorą dostępną od wschodniej strony budynku. Zostały zbudowane przez firmę Pittel+Brausewetter zgodnie z planami działu technicznego i projektowego Miejskich Wodociągów w Brnie. Oba zbiorniki przetrwały do dziś w doskonałym stanie technicznym i charakteryzują się niezwykle długim echem.
Autor wniosku
Miejskie wodociągi w Brnie
Objętość
15 milionów litrów
Wymiary
Zbiornik północny:
35 × 30 m
Zbiornik Południowy:
45 × 30 m
Materiał
Beton monolityczny
Z zachowanej dokumentacji rysunkowej można dostrzec kilka ciekawostek budowlanych, z których jedna odnosi się bezpośrednio do posadowienia całego budynku. Po wykopaniu ogromnego dołu z powierzchni działki, robotnicy natrafili na podłoże skalne. Skała, wykonana z kwarcowych kruszyw skały zwanej Helgoland, ma kolor od żółto-pomarańczowego do czerwonawego i to prawdopodobnie od niej Żółte Wzgórze wzięło swoją nazwę. Tysiące metrów sześciennych tej skały musiało zostać wydobyte, a dno starannie wyrównane betonem, aby położyć fundamenty zbiorników. Dopiero wtedy można było zabetonować konstrukcję nośną podłóg i ścian zbiornika. Oba zbiorniki zostały uszczelnione kopcem ziemi o grubości 120-150 cm, a zbiornik został ukończony.