Najstarszy ze zbiorników został zbudowany w 1874 roku według projektu londyńczyka Thomasa Docwry'ego po północno-zachodniej stronie kompleksu, w pobliżu ulicy Tvrdý. Wyróżnia się wśród swoich braci projektem inspirowanym stylem angielskim i jest unikalnym wodociągiem o znaczeniu europejskim. System nośny masywnych ceglanych ścian rozjaśniają tzw. okna kagańcowe. Podłoga nie jest płaska, tworzą ją przypory, które wraz ze ścianami i łukami tworzą doskonałą i strukturalnie funkcjonalną całość. Zbiornik posiada jeden zbiornik podzielony na jedenaście równoległych komór połączonych korytarzem łączącym po północnej stronie budynku. Dzięki swojej precyzyjnej konstrukcji sprawia wrażenie nieskończonej i ciągle cofającej się przestrzeni. Jego przybliżone wymiary to 45 × 45 m, sklepienie osiąga wysokość 6,5 m, a pojemność wynosi ponad 9,5 miliona litrów.
Autor wniosku
Thomas Docwry
Objętość
9,5 miliona litrów
Wymiary
45 × 45 m
wysokość 6,5 m
Materiał
Czerwone wypalane cegły
Zbiornik zachował się do dziś dzięki zastosowaniu najlepszej technologii budowy z czerwonych wypalanych cegieł. Są to ręcznie robione, tak zwane ostro wypalane cegły, które zostały poddane obróbce cieplnej w temperaturze ponad 1000 °C. Podczas tego procesu zostały dosłownie spiekane w kamień ceglany, przeznaczony do konstrukcji i murów narażonych na ekstremalne warunki klimatyczne. Cegły do budowy konstrukcji zostały dostarczone przez kilka brneńskich cegielni i pochodzą z tego samego okresu, co cegły do budowy Czerwonego Kościoła lub Turnhalle (sali gimnastycznej) pod Špilberkiem.